HAFTANIN KİTABI: DURSUN ÇİÇEK – BENİM DAĞLARIM

Elbette dağlara merakı olmayanlar da okuyup feyz alabilir. Kitap, dağlara olan ilgisine mana bulamayanlara bir yol gösterici niteliğinde diyebiliriz. Kitabın ilk sayfasında “Dağlarda dağlanmadan insanın dağlaşamadığını dağ gibi insanlardan öğrendim.” cümlesi geçiyor.

Ne demek bu “dağlarda dağlanmadan insanın dağlaşamaması”?

Bu soruya herkes kendine göre bir cevap verecektir. Dağlar kimi için ferahlayacak bir durak, kimi için yazacak bir şiirdir. Kimisi için de söylenecek türkü olur. Şehrin kalabalığı içinde yalnız kalanlara sığınacak bir liman olur dağlar. Necip Fazıl Kısakürek ne güzel söylemiştir:

“Bir dev olmak istersen

Dağlarda şarkı söyle”

“Dağı, dağda zikretmeyen nasıl ulaşır maksuduna, muradına. Sabırdır dağlar. Bekleyiştir, teslimiyettir… Aşığın yüreğini sadece dağlar ferahlatır. Kendi yüceliğini ve sıra dışılığını dağda bulan insan, bunun içindir ki kendini en yalnız hissettiği anda kenti ve insanları terk ederek dağlara gider. Kentte yalnızlık içinde boğulan insan, dağlarda “yalnızlık” içinde adeta bir coşkuyu yaşar.” (Benim Dağlarım, sf. 13)

Kitabın içeriği yirmi bir başlıktan oluşmaktadır:

Ön Söz Yerine

Dağ ve İnsan

Dağın İki Vechesi

Çiçek Dağı

O Dağ Erciyes

Gönlümdeki Dağ

Dağ ve Yayla

Aladağlar

Demirkazık

Hasan Dağı

Bolkar Dağları

Toroslar

Dedebeli

Tahtalı Dağları’ndan Bakır Dağı’na Bir Sıradağlar Türküsü

Honaz Dağı

Nemrut Dağı

Bozdağ

Köroğlu ve İsfendiyar Dağları

Yılanlı Dağı

Ali Dağı

Dağ, Tabiat ve İnsan

Dağ, Adam ve Çiçek

Hazırlayan: Seleme Deveci