HAFTANIN KİTABI: DURSUN ÇİÇEK – BENİM DAĞLARIM
Elbette dağlara merakı olmayanlar da okuyup feyz alabilir. Kitap, dağlara olan ilgisine mana bulamayanlara bir yol gösterici niteliğinde diyebiliriz. Kitabın ilk sayfasında “Dağlarda dağlanmadan insanın dağlaşamadığını dağ gibi insanlardan öğrendim.” cümlesi geçiyor.
Ne demek bu “dağlarda dağlanmadan insanın dağlaşamaması”?
Bu soruya herkes kendine göre bir cevap verecektir. Dağlar kimi için ferahlayacak bir durak, kimi için yazacak bir şiirdir. Kimisi için de söylenecek türkü olur. Şehrin kalabalığı içinde yalnız kalanlara sığınacak bir liman olur dağlar. Necip Fazıl Kısakürek ne güzel söylemiştir:
“Bir dev olmak istersen
Dağlarda şarkı söyle”
“Dağı, dağda zikretmeyen nasıl ulaşır maksuduna, muradına. Sabırdır dağlar. Bekleyiştir, teslimiyettir… Aşığın yüreğini sadece dağlar ferahlatır. Kendi yüceliğini ve sıra dışılığını dağda bulan insan, bunun içindir ki kendini en yalnız hissettiği anda kenti ve insanları terk ederek dağlara gider. Kentte yalnızlık içinde boğulan insan, dağlarda “yalnızlık” içinde adeta bir coşkuyu yaşar.” (Benim Dağlarım, sf. 13)
Kitabın içeriği yirmi bir başlıktan oluşmaktadır:
Ön Söz Yerine
Dağ ve İnsan
Dağın İki Vechesi
Çiçek Dağı
O Dağ Erciyes
Gönlümdeki Dağ
Dağ ve Yayla
Aladağlar
Demirkazık
Hasan Dağı
Bolkar Dağları
Toroslar
Dedebeli
Tahtalı Dağları’ndan Bakır Dağı’na Bir Sıradağlar Türküsü
Honaz Dağı
Nemrut Dağı
Bozdağ
Köroğlu ve İsfendiyar Dağları
Yılanlı Dağı
Ali Dağı
Dağ, Tabiat ve İnsan
Dağ, Adam ve Çiçek
Hazırlayan: Seleme Deveci