MEŞHUR ŞAİR NABİ'NİN 10 ŞİİRİ

ŞAİR NABİ’DEN ON ŞİİR

Kısaca Şair Nabi Kimdir?

Şair Nabi 1642 de Urfa’da doğdu. Nabi mahlasıyla tanınsada asıl adı Yusuf’tur. Çocukluğu ve gençlik yılları Urfa’da geçen Nabi burada iyi bir eğitim almış, Arapça ve Farsça öğrenmiştir.

Bir rivayete göre arzuhalcilik yaptığı dönemde bir mutasarrıfın etkisiyle İstanbul’a gitmiştir.

Sultan IV. Mehmed’in damadı Mustafa Paşayla tanışması Nabi’nin hayatını değiştirir.

Mustafa Paşa’nın Nabi’yi divan katibi yapmasıyla, dönemin ünlü şairleri tarafından tanınır ve şiirleri takdir görmeye başlar.

Şair Nabi’ye Ait On Şiir

1-Sakın Terki Edepten

Sakın terk-i edebden kûy-ı mahbûb-ı Hudâ'dır bu

Nazargâh-ı İlâhî'dir Makâm-ı Mustafâ'dır bu

Felekde mâh-ı nev Bâbü's-Selâm'ın sîneçâkidir

Bunun kandîlî Cevzâ matla-ı nûr u ziyâdır bu

Habîb-i Kibriyâ'nın hâbgâhıdır fazîletde

Tefevvuk kerde-i Arş-ı Cenâb-ı Kibriyâ'dır bu

Bu hâkin pertevinden oldu deycûr-ı adem zâil

Amâdan içti mevcûdât çeşmin tûtiyâdır bu

Mürâât-i edeb şartıyla gir Nâbî bu dergâha

Metâf-ı kudsiyândır busegâh-ı enbiyâdır bu

2- Bâğ-ı Dehrin Hem Hazânın Hem Bahârın Görmüşüz

Bâğ-ı dehrin hem hazânın hem bahârın görmüşüz

Biz neşâtın da gâmın da rûzgârın görmüşüz

Çok da mağrûr olma kim meyhâne-i ikbâlde

Biz hezârân mest-i mağrûrun humârın görmüşüz

Top-ı âh-ı inkisâra pây-dâr olmaz yine

Kişver-i câhın nice sengîn hisârın görmüşüz

Bir hurûşiyle eder bin hâne-i ikbâli pest

Ehl-i derdin seyl-i eşk-i inkisârın görmüşüz

Bir hadeng-i cân-güdâz-ı âhdır sermâyesi

Biz bu meydânın nice çâbük-süvârın görmüşüz

Bir gün eyler dest-beste pây-gâhı cây-gâh

Bî-aded mağrûrun sadr-ı i’tibârın görmüşüz

Kâse-i deryûzeye tebdîl olur câm-ı murâd

Biz bu bezmin Nâbîyâ çok bâde-hârın görmüşüz

3- Beni Şad Eylemedin

Beni şad eylemedin sen dahi naşad olasın

Şu’le-i ah-i garihan gibi berbat olasın

Künç-i hicrane olup sen de benim gibi esir

Ruz ü şeb destzen-i damen-i feryad olasın

Vere nehl-i emelin meyve-i eşg-i hırman

Bir sitem kâre niyaz etmeğe mu’tad olasın

Ruzigâr eylesün eflâke gubarın peyvend

Göreyim pazede-i leşker-i bîdad olasın

Telhkâm-i sitemin gör ne çekermiş bilesin

Sen de zehrabe hor-i kâse-i hussad olasın

Eyledin Nabi-i biçareye çok cevr ü sitem

Yok ümidim ki mükâfatdan âzâd olasın

4- Ey Hüdhüd-i Ümmid Sabadan Mı Gelürsün

Ey name sen ol mahlikadan mı gelürsün

Ey hüdhüd-i ümmid Sabadan mı gelürsün

Alûda-i hundur yine daman ü giriban

Ey gamze-i hunhar gazadan mı gelürsün

Şevkin var olup satmağa erbab-i niyazı

Sevdakeri-i Suk-i Münadan mı gelürsün

Teşrife bu şeb va’di ol şem’-i ümidin

Ey hab-i siyehbat uşadan mı gelürsün

Bu secda-i bîhude nedir her kademinde

Ey hame-i bîmağz likasan mı gelürsün

Etmiş sana dilhastelerin haleti tesir

Ey çeşm-i siyah dar-i şifadan mı gelürsün

Her bir yere muyünden akar âb-i letafet

Derya-yi letafetde şinaden mı gelürsün

Zahid bizi tahvif ile teşvişe düşürme

Sen mahkeme-i ruz-i cezadan mı gelürsün

Bilmem ne için varmış idin kûyüne ey eşg

Tahrik-i gazabden mi ricadan mı gelürsün

Nabî gazeli gibi hoşayendeliğin var

Ey bad-i revenbahş Rühadan mı gelürsün

5- Ah ü Zarım Söylesün

Yare vursun peyk-i nalem ah ü zarım söylesün

Ab-i çeşm-i girye-i bîihtiyarım söylesün

Çâ çâk-i sine versün mevce-i gamdan haber

Zahm-i humpaş-i derunüm inkisarım söylesün

Gonca gülsün gül açılsun cuy feryad eylesün

Sen dur ey bülbül biraz gülşende yârım söylesün

Arzu-yi vasl ile şebzindedar olduklarım

Girye-i hasretle çeşm-i ihtizarım söylesün

Bende kudret edaye harf-i şevki Nabiya

Hame-i rengin sarir-i bîkararım söylesün.

6-Usandık

Bir devlet içün çerha temennadan usandık

Bir vasl içün ağyara müdaradan usandık

Hicran çekerek zevk-i mülakatı unuttuk

Mahmur olarak lezzet-i sahpadan usandık

Düşdük kati çoktan heves- i devlete amma

Ol daiye-i dağdağa fermadan usandık

Dil gamla dahi dest ü giribandan usanmaz

Bir yar içün ağyar ile gavgadan usandık

Nabi ile ol afetin ahvalini naklet

Efsane-i mecnun ile Leyla'dan usandık

7- Arus-i Kâmı Niçün Namurade Vermezler

Arus-i kâmı niçün namurade vermezler

Müyesser olsa bile rugüşade vermezler

Ne denlü eyler isen arzıhal-i suz ü güdaz

Nüvişte-i ezlîden ziyade vermezler

Olurdu her kişi maksudu denlü hahişker

Yazık meta-i muradı mezade vermezler

Eder harab ya olmaz mideye vasıl

Bu bezm-i köhnede vezn üzre bade vermezler

Eğerçi sofa-i şatrecdir bu kevn ü fesad

Bakılsa müft sana bir piyade vermezler

Felek senin tutalım destine reh-i fursat

Heman bu denlü cihanı fesade vermezler

Bu köhne metbah-i âlemde kimseye Nabî

Neval-i ayşi dem-i iştihare vermezler

8-Eyliyemem

Dili hahişker-i cah-i der-i şah eyliyemem

Yok yere ruy-i temenna-yi sipay eyliyemem

Halkdan gönlümün ol mertebedir vahşeti kim

Aksinı adem deyü mir'ate nigâh eyliyemem

Zur-i serleşker-i gam def'ine aklını var iken

Saye-i şişe-i sahbayi penah eyliyemem

Düşer ibram-i ahibba ile ya gafletle

Yoksa ben kasd ile tedbir-i günah eyliyemem

Nice def'eyleyeyim suz-i dili ey Nabî

Yari görsem dahi şerm eylerim ah eyliyemem

9- Aguş Açtı Hasret

Şevk-i teniyIe cûde olup pare pare mevc

Aguş açtı hasret ile kadd-i yare mevc

Bassan kenar-i cuye kadem paybus içün

Birbirini basup gelür ey dil kenare mevc

Aguşe çekti cû seni asma ki sevkden

Cû-yi sirişk~i didede gelmez şümare mevc

Zevk-i visal cûlara amedşüd ettirir

Durmaz heva- yi vasIın ile bir karare mevc

Düşmüş hava-yi cism-i lâtifiyle Nabiya

Leyl ü nehar keşmekeş-i intizare mevc

10- Canane Bizimdir

Giryan isek ey dil n’ola canane bizimdir

Bahr-i gamiz ol gevher-i yekdane bizimdir

Sofi senin olsun yürü var gerdiş teshih

Biz rindleriz gerdiş-i peymane bizimdir

Huccetle senindir bilürüz savmea zahid

Ferman-i şeh-i aşk ile meyhane bizimdir

Peymaneşümar olmağiçün lazım olursa

Senden çekeriz sübha-i saddane bizimdir

Kimdir bizi men’eylecek bağ-i cinandan

Mevrus-i pederdir gireriz hane bizimdir

Hirba ko dolaşsun serine mihr-i münirin

Biz şem'a-i bezmiz per-i pervane bizimdir

Akl olsa safara-yi husumet bize Nabî

Gam çekmeziz andan dil-i divane bizimdir

Kaynak: 

haliliye.bel.tr

antoloji.com

Hazırlayan: 

Yusuf Bilal Dönmez